Δήλωση αποστολής


Οι 5 πυλώνες του IVB

Η θεραπευτική μέθοδος που ακολουθείται στο IVB είναι

  • ολοκληρωμένη
  • προσανατολισμένη στον ολιστική αντιμετώπιση του ατόμου και
  • βασισμένη σε σύγχρονες νευροβιολογικές προσεγγίσεις της μελέτης του εγκεφάλου

Ο Klaus Grawe και ο David Orlinsky, δύο παγκοσμίως γνωστοί ερευνητές στην τομέα της ψυχοθεραπείας, τάσσονται επίσης υπέρ της σύνδεσης της επιστημονικά θεμελιωμένης θεωρίας με την πρακτική που υπερβαίνει τη θεωρία, ή καλύτερα, υπέρ της ολιστικής αντιμετώπισης που προσφέρει η ψυχοθεραπεία.

Η θεραπευτική προσέγγιση του IVB στηρίζεται σε 5 πυλώνες:

1.Θεραπεία συμπεριφοράς

  1. Γνωσιακή μέθοδος θεραπείας
  2. Βιοανάδραση
  3. Διαχείριση του στρες βασισμένη στην ενσυνειδητότητα
  4. Διαπιστώσεις από τη σύγχρονη μελέτη του εγκεφάλου

 

Ολοκληρωμένη και ολιστική θεραπεία συμπεριφοράς σαν ευκαιρία για αλλαγή

Μαθαίνοντας από την αλλαγή εφ’ όρου ζωής

Στη θεραπεία συμπεριφοράς η «μάθηση» δεν έχει αποκλειστικά σχέση με τις σχολικές γνώσεις.

Στην παιδική ηλικία αποκτούμε διαμορφωτικές μαθησιακές εμπειρίες, που μας συνοδεύουν σε όλη την υπόλοιπη ζωή μας:

 

Η σύγχρονη θεραπεία συμπεριφοράς θεωρεί

ότι η συμπεριφορά και τα βιώματα μαθαίνονται μέσω των εμπειριών κατά τη διάρκεια της ζωής.

  • Τρόποι συμπεριφοράς
  • Αντιλήψεις, ηθικές αξίες και στάσεις ζωής
  • Συναισθηματικές αντιδράσεις
  • Σωματικές αντιδράσεις
  • Συσχετισμοί και συνέπειες των ενεργειών μας


Ένα παράδειγμα του τι συμβαίνει όταν μονίμως «είμαστε αγχωμένοι»…

Η μάθηση είναι συνήθως μια τελείως αυτόματη διαδικασία, που οδηγεί σε συνήθη πρότυπα, τα οποία ούτε καν μας απασχολούν πια. Η συνειδητή αντίληψη και αναγνώριση τέτοιων ριζωμένων προτύπων σκέψης και συμπεριφοράς αποτελεί το πρώτο σημαντικό βήμα στη θεραπεία συμπεριφοράς. Σε συνδυασμό με τη μέθοδο της βιοανάδρασης, μπορεί να γίνουν συνειδητοί με παραστατικό τρόπο ψυχοφυσιολογικοί συσχετισμοί.

Στην καθημερινότητα παραλείπουμε συχνά να προσαρμόζουμε τις προηγούμενες μαθησιακές εμπειρίες στις παρούσες συνθήκες και να τις ελέγχουμε όσον αφορά την αλήθεια τους. Ως εκ τούτου, η μάθησή μας έχει και ως αποτέλεσμα προβληματικά και παρεμποδιστικά πρότυπα συμπεριφοράς. Αυτά μπορεί να παγιωθούν σε εξαιρετικά σταθερές συνήθειες. Η κατάσταση γίνεται ιδιαίτερα δύσκολη όταν έχουμε μάθει ότι συγκεκριμένοι τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς συνεπάγονται πλεονεκτήματα ή διευκολύνσεις βραχυπρόθεσμα –ωστόσο, μακροπρόθεσμα η βλάβη γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη.

Οι αρνητικές μαθησιακές εμπειρίες μάς επιβαρύνουν ή μας εμποδίζουν, οι θετικές μαθησιακές εμπειρίες μάς βοηθούν να αποκτούμε σημαντικές δεξιότητες («ικανότητες») και αυξάνουν τις ψυχικές αντοχές μας («ανθεκτικότητα»).